İki tane ayakkabı üreticisi, Afrika'ya temsilcisini gönderiyor, gidin bakın bakalım,pazar potansiyeli var mı yok mu diye. 1. ayakkabı firmasından rapor geliyor: İnanılmaz bir pazar, makinaları çalıştırın, burda kimsenin ayağında ayakkabı yok. 2. ayakkabı firmasından gelen rapor ise... burda kimsenin ayağında ayakkabı yok, ama burda zaten kimsenin ayakkabı giyme alışkanlığı yok, bu yüzden iyi bir pazar değil diyorlar. Hangisine inanmalıyız biz? Varolan problemi çözmede, pazarlama araştırmasının son derece önemli olduğunu gösteriyor bu durum bize.
Yıllarca zaten Afrikalılar olimpiyatlarda yalınayak koştular, sonra yasakladılar da ondan sonra ayakkabı giyme durumunda kaldı adamlar.
pazarlama okumuş biri olarak dikkatimi çekiyor böyle yazılar.Hoş gerçi okumuştum bunu ama tekrar okudum sayende,iyi oldu:)
YanıtlaSiltabiki birinci işletmenin gözüyle bakmalıyız ihtiyaç olan herşey alışkanlığa dönüşür ve ikinci işletme gibi bakılsaydı bizim yapmadığımız şeylere o zaman yeni mamüller hiç var olamazdı.Ve eminim onları / (bizi)biri gelir ikna ederdi.
En çok battaniyenin afrikada satılması gibi bi durum hep çıkar karşımıza.Pazara sunulacak ürünün hedef kitlesini belirlemek son dere ilginç ve zorlu bir evredir.hee afrikada battaniyeyi ne yapacaklarmış diyen olur belki söyleyeyim: Ölüleri sarmak için kullanıyorlarmış...
Paylaşım için teşekkürler tekrar uğrayacağım:)
Teşekkür ederim ilgin için.Paylaşımında çok faydalı olmuş bizi bilgilendirdiğin için çok sağol eline sağlık.
YanıtlaSilPazarlamacı ihtiyacınız olmayan şeyleri, aslında ihtiyacınız olduğuna sizi inandırıp, o ürünü size satın aldıran kişidir.
YanıtlaSilinsanları ayakkabı giymeye marketing yöntemleriyle zorlamakta bir seçenek olabilir herhalde.
YanıtlaSil